“Je denkt van jezelf vaak dat je goed bent in wat je doet. Ik vond mezelf dus al een goede mentor, al stond ik open voor deze leergang. De holistische insteek stond me aanvankelijk wel wat tegen. Ik houd niet zo van zweverige types en van de tendens dat alles altijd positief moet zijn. Maar tijdens de eerste les verdween mijn weerstand als sneeuw voor de zon.”
“Het was een mooie combinatie van verschillende werkvormen. Ik heb normaal gesproken een bloedhekel aan rollenspellen, maar 1801 had voor een ijzersterke toneelspeler gezorgd. Hij interviewde ons eerst over een door ons ingebrachte casus en speelde daarna heel geloofwaardig de rol van een niet te motiveren student. Op het eind zaten we met z’n allen met de handen in het haar: wat hebben we nog in onze trukendoos? Ik vond het ook heel leuk om van studenten te horen waar hun behoefte ligt. Dat bleek totaal anders dan ik had gedacht! Gezien en gehoord worden staat bij studenten op één.”
“De grootste eyeopener was dat ik alles voorheen als storing zag. Dat kwam door mijn achtergrond in de installatietechniek, maar zo keek ik dus ook naar mijn studenten. Als een student binnenkwam, zag ik een storing en ging ik die snel oplossen. Ik weet nu dat je een probleem moet neerleggen waar het hoort: bij de student.”
“Ik vond het heel leuk om van studenten te horen waar hun behoefte ligt. Dat bleek totaal anders dan ik had gedacht! Gezien en gehoord worden staat op één. Voorheen loste ik alle ‘storingen’ op, nu nemen studenten zelf het initiatief.”
“Ik leg nu de verantwoordelijkheid terug bij de student en spreek daar ook op aan. In plaats van alles op te lossen, coach ik studenten om zelf na te denken. Ik vraag ze om zich voor te bereiden op onze afspraak en heb mezelf aangeleerd om beter te luisteren, samen te vatten en meer open vragen te stellen. Mijn studenten nemen nu veel meer initiatief en staan minder vaak aan mijn bureau. Dat effect was meteen merkbaar!”
“Ieder mens is uniek, dus als je een standaardprocedure afdraait ben je niet goed bezig. Ik geloof in persoonlijk contact. Je hoeft geen vrienden te worden, maar ik wil wel weten wat er privé speelt: gezinssamenstelling, hobby’s, bijbaantjes. Die ‘softe’ dingen zijn belangrijk. Als je die archiveert en vooraf leest voordat je een student ziet, voelt hij of zij zich een beetje speciaal. Dat biedt een opening voor veel warmere gesprekken en je komt eerder tot je doel. Zeker bij eerste- en vierdejaars moet je actief je rol pakken en er zijn voor je studenten.”
“Dat merk je vooral bij examenuitreikingen. Als ik ineens een cadeautje en een brief van een student krijg, kan me dat oprecht ontroeren. Ik realiseer me steeds beter dat ons werk meer gaat over studenten ergens op ‘aan’ te laten gaan, dan over het vakinhoudelijke stuk. Vooral bij deze lastige leeftijdsgroep gaat het om het coachen op beroepshouding, ontdekken en gedrag. Wat wordt er in de boze buitenwereld van je verwacht?”
“Gesprekstechnieken als LSD, OMA en NIVEA. Daar kun je ontzettend veel uithalen. En de rolverdeling: op welk moment ben je actief, passief of ga je spiegelen? Eigenlijk zou je een leergang als deze eens in de zoveel tijd moeten herhalen, net als een EHBO-training. Dan gaat het beklijven en wordt het automatisme.”
“Ik raad het iedereen aan, want elke leerling of student heeft coaching nodig. Daarbij vind ik het aanbod van 1801 goed, leuk en afwisselend. Je hebt de mogelijkheid om je verder te verdiepen met extra sessies als je dat wilt. Daar heb ik zelf dankbaar gebruik van gemaakt.”